Aldaketaren teoriak, funtsean, testuinguru jakin batean nahi den aldaketa nola eta zergatik gertatzea espero den deskribatzen eta azaltzen du. Garapeneko lankidetzatik datorren metodologia da, baina beste eremu askorentzako baliagarria izan daiteke. Bereziki, nahi dugun horretara iristeko dagoen eremu hori mapatzean edo “betetzean” jartzen du arreta. Aldaketaren teoriaren bidez landu nahi den “aldaketarako hipotesi” horren pean aldaketarako programa edota ekimen baten (haren jardueren edo esku-hartzeen) eta horiek lortu nahi diren helburuak lortzeko moduaren artean loturak lantzen dira.
Horretarako, lehenik eta behin, lortu nahi diren epe luzeko helburuak identifikatzen dira, eta, ondoren, helburuak lortzeko indarrean egon behar duten (eta kausalki nola erlazionatzen diren) baldintza (emaitza) guztiak identifikatzen ditu. Horiek guztiak emaitzen (OUTCOME) esparru batean mapeatuta daude.
Emaitzen Esparruak, orduan, epe luzerako helburua lortzeko aurretiazko baldintza gisa identifikatutako emaitzetara zein jarduera edo esku-hartze mota eramango duen zehazteko oinarria ematen du. Ikuspegi horren bidez, hobeto ulertzen da jardueren eta epe luzeko helburuen lorpenaren arteko lotura zehatza. Horrek plangintza hobea dakar, jarduerak aldaketa benetan nola gertatzen den zehatz-mehatz ulertzearekin lotuta baitaude. Halaber, ebaluazio hobea lortzen da, programaren emaitzak identifikatzetik haratago doazen eperako helburuak lortzeko bidean egindako aurrerapena neur baitaiteke.
Aldaketaren teoriak honakoa ahalbidetzen du:
- Aldaketa nola gertatuko den jakiteko hipotesi argi eta egiaztagarria.
- Zure komunitatean ikusi nahi duzun aldaketaren ikusizko irudikapena, eta nola espero duzun aldaketa gertatzea.
- Arrakastarako adierazle neurgarriak dituen ebaluazio-sistema.
Informazio gehiago:
- TACSI (Australia’s national centre for social innovation)-ren txantiloia
- Nazio Batuen gida
Irudia: Joel Filipe